Yetkisini Veya Nüfuzunu Kendisine Veya Başkalarına Çıkar Sağlamak Amacıyla Kullanmak

Yetkisini Veya Nüfuzunu Kendisine Veya Başkalarına Çıkar Sağlamak Amacıyla Kullanmak

Yetkisini veya nüfuzunu kendisine veya başkalarına çıkar sağlamak amacıyla ya da kin ve dostluk gibi nedenlerle kötüye kullanmak disiplinsizliği 7068 sayılı GENEL KOLLUK DİSİPLİN HÜKÜMLERİ HAKKINDA KANUN HÜKMÜNDE KARARNAMENİN KABUL EDİLMESİNE DAİR KA

Yetkisini Veya Nüfuzunu Kendisine Veya Başkalarına Çıkar Sağlamak Amacıyla Kullanmak

Yetkisini veya nüfuzunu kendisine veya başkalarına çıkar sağlamak amacıyla ya da kin ve dostluk gibi nedenlerle kötüye kullanmak disiplinsizliği 7068 sayılı GENEL KOLLUK DİSİPLİN HÜKÜMLERİ HAKKINDA KANUN HÜKMÜNDE KARARNAMENİN KABUL EDİLMESİNE DAİR KANUNun "Meslekten çıkarma cezasını gerektiren fiiller" başlığı altında düzenlenmiştir. Buna göre bu fiili işlediği düşünülen jandarma personeli ile emniyet genel müdürlüğü personeli olan polis memurları hakkında Meslekten çıkarma cezası verilebilecektir. Ancak tabi ki verilen bu karar ilanihaye geçerli olan bir disiplin cezası değildir. Her disiplin cezasında olduğu gibi bu disiplin cezasına karşı da süresinde yani tebliğinden itibaren 60 gün içinde idari yargıda idari işlemin iptali davası açılabilecektir. Aşağıda Yetkisini veya nüfuzunu kendisine veya başkalarına çıkar sağlamak amacıyla ya da kin ve dostluk gibi nedenlerle kötüye kullanmak disiplinsizliği nedeniyle meslekten çıkarma cezası ile tecziye edilen kişiler hakkında verilen kararlar paylaşılmıştır. Meslekten çıkarma kararını her kurumun kendi disiplin kurulu verecek olup bakan onayına sunulacaktır. Ancak disiplin kurulunun kimlerden oluşacağı ve teşkilatı tabi ki de kurumların kendi iç işleyişine ve kanuna göre değişkenlik gösterecektir. 

BUNU DA BİL; Yetkisini Veya Nüfuzunu Kendisine Veya Başkalarına Çıkar Sağlamak Amacıyla Kullanmak disiplinsizliği meslekten çıkarma sebebi olup, meslekten çıkarma idari bir işlemdir. Bundan dolayı idari işlemin iptali davası hakkında bilgi sahibi olmak için idari işlemin iptali başlıklı makalemizi okumanızı tavsiye ederiz.

T.C.
DANIŞTAY
5. DAİRE
E. 2016/16764
K. 2018/15485
T. 12.9.2018

Davacı:
Vekili:
Davalı:
Vekili:

ÖZET : Dava, aylıktan kesme cezasına dair disiplin kurulu kararının iptali istemine ilişkindir. Emniyet Teşkilatı Disiplin Tüzüğünde öngörülen ve davacı hakkında önerilen "meslekten çıkarma" cezasının Genel Müdürlük Yüksek Disiplin Kurulunda görüşülmesi, Tüzükte öngörülen koşulların varlığı halinde bir derece aşağı cezanın yine Genel Müdürlük Yüksek Disiplin Kurulunca uygulanması gerektiği, bu kararın da, meslekten çıkarma cezasında olduğu gibi, 3201 Sayılı Kanun'un Ek 7. maddesinde yer alan hüküm gereğince, Bakanın onayı ile kesinleşmesi gerektiğinden, Emniyet Genel Müdürlüğü Merkez Disiplin Kurulunda görüşülüp karara bağlanarak, Emniyet Genel Müdürlüğünün onayı ile tesis edilen dava konusu işlemde yetki yönünden hukuka uyarlık bulunmadığından, işin esası incelenerek verilen mahkeme kararında hukuki isabet görülmemiştir.

İstemin Özeti : Ankara 16. İdare Mahkemesi'nin 31.10.2012 tarih ve E:2012/137, K:2012/1747 Sayılı kararının, dilekçede yazılı nedenlerle, 2577 Sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesi uyarınca temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

Savunmanın Özeti : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.

Danıştay Tetkik Hakimi : ...

Düşüncesi : İdare Mahkemesi kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Beşinci Dairesince gereği görüşüldü:

KARAR : Dava, Ankara İli, Bölge Trafik Denetleme Şube Müdürlüğü emrinde polis memuru olarak görev yapan davacının, yetkisini veya nüfuzunu başkasına çıkar sağlamak amacıyla kötüye kullandığından bahisle Emniyet Teşkilatı Disiplin Tüzüğünün 8/7. maddesi uyarınca "meslekten çıkarma" cezasıyla cezalandırılması gerekmekte ise de anılan Tüzüğün 15. maddesi uygulanarak bir alt ceza olan "24 ay uzun süreli durdurma" cezası ile cezalandırılmasına, ancak yükselebileceği kadronun son kademesinde olduğundan 657 Sayılı Devlet Memurları Kanunu'nun 125/5. maddesi gereğince brüt aylığından 1/4 oranında kesilmesine ilişkin Emniyet Genel Müdürlüğü Merkez Disiplin Kurulunun 3.11.2011 tarih ve 2011/543 Sayılı kararının iptali ve kesilen maaşının iadesine karar verilmesi istemiyle açılmıştır.

Ankara 16. İdare Mahkemesi'nin 31.10.2012 tarih ve E:2012/137, K:2012/1747 Sayılı kararıyla; disiplin soruşturması ve ekli belgelerin incelenmesinden, her ne kadar davacı tarafından üzerine atılı eylemi işlediğinin kesin olarak kanıtlanmadığı, isnat edilen suçlamaları işleme iradesinin olmadığı belirtilse de, davacıyı arayan komiserce davacıdan, kaza yapan ve bir şirkete ait olan mikser aracının muayene kontolünün yapılmamasının istenildiği, davacının da cevaben "sorgulama yapmayayım o zaman" dediği, gerçekten de anılan mikserin muayenesiz olduğu tespiti yapılmaksızın işlemlerin bitirildiği görüldüğünden, davacının dava konusu ceza ile cezalandırılmasında hukuka ve mevzuata aykırılık görülmediği gerekçesiyle dava reddedilmiştir.

Davacı, dava konusu işlemin hukuka aykırı olduğunu ileri sürmekte ve İdare Mahkemesi kararının temyizen incelenerek bozulmasını istemektedir.

3201 Sayılı Emniyet Teşkilat Kanunun Ek 7. maddesinde, Genel Müdürlük Merkez Disiplin Kurulunun meslekten çıkarma dışındaki kararlarının Emniyet Genel Müdürlüğünün onayı ile; meslekten çıkarma kararlarının ise, Genel Müdürlük Yüksek Disiplin Kurulunun görüşü ve Bakanın onayı ile kesinleşeceği hükmüne yer verilmiştir.

Emniyet Teşkilatı Disiplin Tüzüğü'nün 8. maddesinin 7. fıkrasında; "yetkisini veya nüfusunu kendisine veya başkalarına çıkar sağlamak amacıyla veya kin veya dostluk nedeniyle kötüye kullanmak” meslekten çıkarma cezasını gerektiren eylem, işlem, tutum ve davranışlar arasında sayılmış, aynı Tüzüğün 15. maddesinde ise; kararın verildiği güne kadar geçmiş hizmetleri olumlu ve sicilleri iyi olan memurlara bu Tüzükte gösterilen cezanın bir derece aşağısının uygulanabileceği kuralına yer verilmiştir.

Anılan hükümler birlikte değerlendirildiğinde, soruşturmacı tarafından teklif edilen cezanın yetkili disiplin kurullarınca görüşülmesi sırasında, eylemin sabit görülmesi ancak Tüzük'te gösterilen cezanın bir derece aşağısının uygulanması gerektiği yönünde kanaate varılması halinde, bir alt derece ceza verme yetkilerini de teklif edilen asıl cezayı vermeye yetkili disiplin kurullarının kendilerinin kullanması gerektiği, verecekleri kararların ise anılan Kanunda belirtilen makamlar tarafından onaylanacağı kuşkusuzdur.

Dava dosyasının incelenmesinden, Ankara İli, Bölge Trafik Denetleme Şube Müdürlüğü emrinde polis memuru olarak görev yapan davacıya ait 12.11.2009 tarihli görüşme kayıtları uyarınca, bir şirkete ait mikser aracı ile özel bir otonun yaptığı kazada komiser Ü.Y.Y.'nin davacıyı arayarak mikser aracının muayenesinin bulunmadığını söylemesi ve yardımcı olmasını istemesi üzerine davacının mikserin muayenesiz olduğunu bildiği halde amirinin talebi doğrultusunda hiç bir işlem yapmaksızın olay yerinden ayrıldığı gerekçesiyle, Emniyet Genel Müdürlüğü Merkez Disiplin Kurulunun 3.11.2011 tarih ve 2011/543 Sayılı kararıyla Emniyet Teşkilatı Disiplin Tüzüğünün 8/7. maddesi uyarınca "meslekten çıkarma" cezasıyla cezalandırılıp, Tüzüğün 15. maddesinde öngörülen koşulların varlığı nedeniyle bir derece aşağı cezanın uygulanması suretiyle "24 ay uzun süreli durdurma" cezası ile cezalandırılması üzerine temyizen incelenmekte olan davanın açıldığı anlaşılmaktadır.

Bu durumda, Emniyet Teşkilatı Disiplin Tüzüğünde öngörülen ve davacı hakkında önerilen "meslekten çıkarma" cezasının Genel Müdürlük Yüksek Disiplin Kurulunda görüşülmesi, Tüzüğün 15. maddesinde öngörülen koşulların varlığı halinde bir derece aşağı cezanın yine Genel Müdürlük Yüksek Disiplin Kurulunca uygulanması gerektiği, bu kararın da, meslekten çıkarma cezasında olduğu gibi, 3201 Sayılı Kanun'un Ek 7. maddesinde yer alan hüküm gereğince, Bakanın onayı ile kesinleşmesi gerektiğinden, Emniyet Genel Müdürlüğü Merkez Disiplin Kurulunda görüşülüp karara bağlanarak, Emniyet Genel Müdürlüğünün onayı ile tesis edilen dava konusu işlemde yetki yönünden hukuka uyarlık bulunmadığından, işin esası incelenerek verilen mahkeme kararında hukuki isabet görülmemiştir.

SONUÇ : Açıklanan nedenlerle, Ankara 16. İdare Mahkemesi'nin 31.10.2012 tarih ve E:2012/137, K:2012/1747 Sayılı kararının; 2577 Sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun geçici 8. maddesi gereğince uygulanmasına devam edilen 3622 Sayılı Kanun ile değişik 49. maddesinin 1. fıkrasının ( b ) bendi uyarınca BOZULMASINA,

T.C.
DANIŞTAY
5. DAİRE
E. 2016/17762
K. 2017/24014
T. 12.12.2017

Davacı:
Vekili:
Davalı:
Vekili:

ÖZET : Dava, polis memuru olan davacının, Emniyet Teşkilatı Disiplin Tüzüğü uyarınca meslekten çıkarma cezası ile cezalandırılmasına dair Emniyet Genel Müdürlüğü Yüksek Disiplin Kurulu kararının iptali istemine ilişkindir.

Davacının işlediği kabul edilerek cezalandırılmasına dayanak alınan "Yetkisini veya nüfusunu kendisine veya başkalarına çıkar sağlamak amacıyla veya kin veya dostluk nedeniyle kötüye kullanmak" ve "Görev sırasında yardım isteyen güvenlik görevlilerine haklı bir neden yokken yardımdan kaçınmak veya bildiği veya gördüğü bir suçun izlenmesi ve suçlunun yakalanması için gerekli girişimde bulunmamak" eylemleri yönünden ayrıca bir soruşturma yapılmadığı anlaşılmakta olup, Yüksek Disiplin Kurulu aşamasında saptanan bu filler yönünden yeni bir soruşturma oluru alınarak davacı lehine ve aleyhine olan tüm deliller araştırılmadan, bu fiillere ilişkin savunması alınmadan tesis edilen işlemde hukuka uyarlık görülmemiş, bu durum irdelenmeksizin kurulan hükmün bozulması gerekmiştir.

İstemin Özeti : Sakarya 2. İdare Mahkemesi'nin 25.11.2013 tarih ve E:2011/265, K:2013/1133 Sayılı kararının, dilekçede yazılı nedenlerle, 2577 Sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesi uyarınca temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

Savunmanın Özeti: Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

Danıştay Tetkik Hakimi Düşüncesi : İdare Mahkemesi kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.

Hüküm veren Danıştay Beşinci Dairesince, 2577 Sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 17/2. maddesi uyarınca duruşma istemi yerinde görülmeyerek ve dosyanın tekemmül ettiği anlaşıldığından, yürütmenin durdurulması istemi hakkında bir karar verilmeksizin gereği görüşüldü:

KARAR : Dava, Düzce İl Emniyet Müdürlüğü emrinde polis memuru olarak görev yapan davacının, Emniyet Teşkilatı Disiplin Tüzüğünün 8/7. ve 8/14. maddeleri uyarınca meslekten çıkarma cezası ile cezalandırılmasına ilişkin 13.10.2010 tarih ve 2010/525 Sayılı Emniyet Genel Müdürlüğü Yüksek Disiplin Kurulu kararının iptali istemiyle açılmıştır.

Sakarya 2. İdare Mahkemesi'nin 25.11.2013 tarih ve E:2011/265, K:2013/1133 Sayılı kararıyla; davacının başkasına ait bir aracı yaklaşık olarak 10 yıl süre ile muayene, sigorta gibi hiçbir mali yük altına girmeden kullanmak sureti ile kendisine yarar sağladığı, bu iş ve işlemi yapabilmek için de polislik ve trafikçilik yetki ve nüfuzunu kötüye kullandığı, hem kendisine haksız kazanç sağladığı, hem kişinin mağduriyetine, hem de devletin mali zararına neden olduğu, hırsızlık sonucu elde edilen aracı uzun süre boyunca kullandığının ve mesleki bilgisi gereği aracın suç eşyası olduğunu bildiği halde yasal yollara başvurmadığının sübut bulduğunun kanıtlanması sebebiyle Emniyet Teşkilatı Disiplin Tüzüğü'nün 8/7. ve 8/14. maddeleri uyarınca meslekten çıkarma cezası ile cezalandırılması işleminde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle dava reddedilmiştir.

Davacı, dava konusu işlemin hukuka aykırı olduğunu ileri sürmekte ve İdare Mahkemesi kararının temyizen incelenerek bozulmasını istemektedir.

Emniyet Teşkilatı Disiplin Tüzüğü'nün 8/6. maddesinde; "Hırsızlık, gasp, dolandırıcılık, irtikap, rüşvet, zimmet, ihtilas, ırza geçme, ırza tasaddi, sahtecilik, banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması, kalpazanlık, kasten adam öldürme veya bu suçları işlemeye teşebbüs etmek, emniyeti suiistimal, yalan yere tanıklık, yalan yere yemin, suç tasnifi, iftira" fiili, 8/7. maddesinde, "Yetkisini veya nüfusunu kendisine veya başkalarına çıkar sağlamak amacıyla veya kin veya dostluk nedeniyle kötüye kullanma" fiili, 8/14. maddesinde de, "Görev sırasında yardım isteyen güvenlik görevlilerine haklı bir neden yokken yardımdan kaçınmak veya bildiği veya gördüğü bir suçun izlenmesi ve suçlunun yakalanması için gerekli girişimde bulunmamak," fiili meslekten çıkarma cezasını gerektiren eylem, işlem, tutum ve davranışlar arasında sayılmıştır.

Anayasa'nın 129. maddesinin 2. fıkrasında; memurlar ve diğer kamu görevlileri ile kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşları mensuplarına savunma hakkı tanınmadıkça disiplin cezası verilemeyeceği belirtilmiştir.

657 Sayılı Devlet Memurları Kanunu'nun 128. maddesinde soruşturmanın tamamlanmasından sonra disiplin amirleri veya kurullarınca disiplin cezasının verileceği, 130. maddesinde de devlet memuru hakkında savunması alınmadan disiplin cezası verilemeyeceği, soruşturmayı yapanın veya yetkili disiplin kurulunun 7 günden az olmamak üzere verdiği süre içinde veya belirtilen bir tarihte savunmasını yapmayan memurun, savunma hakkından vazgeçmiş sayılacağı kuralına yer verilmiştir.

Dosyanın incelenmesinden, 27.1.2010 tarihinde saat 4:00'da devriye görevini yerine getiren polislerin, polis lojmanlarının etrafında alarmı çalan bir aracın plakasına yaptıkları sorgulama sonucu, aracın sahibi olarak görünen ...'yi arayarak Düzce Emniyet Müdürlüğünden aradıklarını, aracının alarmını kapatması gerektiğini söyledikleri, ...'nin cevaben "Aracım Düzce'de değil Eskişehir'de. Alarmı yok. Çalıyor olsa ben de rahatsız olurdum" demesi üzerine polislerin durumu Cumhuriyet Savcısına bildirip talimatı doğrultusunda aracı yediemin otoparkına çekip durumu araştırmaya başladıkları; bu çerçevede aracın 12.3.1996 tarihinde fabrikadan çıktığı, ancak 12.4.1996 tarihinde plakası takılıp da tescil edilmeden Antalya İlinden çalındığı, ...'nin sahip olduğu aynı marka ve model araçla ikiz plaka olacak şekilde trafiğe çıkarıldığı; ancak aracın plakasının sahte olduğu ve soğuk mührünün olmadığının ortaya çıktığı, aracın Düzce İl Emniyet Müdürlüğü emrinde polis memuru olarak görev yapan davacının zilyetliğinde bulunduğu, davacının çalıntı olduğunu bilmediğini, bir buçuk yıl önce oto pazarından adının Temel olduğunu söyleyen birinden 7000-TLfye satın aldığını, 4000-TL'yi peşin ödediğini, 3000-TL'yi ise noter satışı gerçekleşince ödemek üzere anlaştıklarını, ancak anlaştıkları tarihin üzerinden uzun bir süre geçmesine rağmen Temel'i bulamadığını, yaşadığını ve çalıştığını söylediği yerde ona ulaşamadığını, bu sebeple de devri gerçekleştiremediğini, aracı da çok kullanmadığını beyan ettiği, eylemine ilişkin olarak hakkında 8.2.2010 tarihinde başlatılan soruşturma neticesinde davacının savunmasının alındığı, 14.4.2010 tarihli soruşturma raporuyla Emniyet Teşkilatı Disiplin Tüzüğü'nün 8/6. maddesi uyarınca meslekten çıkarma cezasıyla cezalandırılması teklifiyle dosyanın İl Polis Disiplin Kuruluna gönderildiği, İl Polis Disiplin Kurulunun 23.6.2010 tarih ve 2010/9 Sayılı kararıyla Emniyet Teşkilatı Disiplin Tüzüğü'nün 8/6. maddesi uyarınca meslekten çıkarma cezasının uygun görüldüğü ve dosyanın gönderildiği Yüksek Disiplin Kurulunun 13.10.2010 tarih ve 2010/525 Sayılı kararıyla Emniyet Teşkilatı Disiplin Tüzüğü'nün 8/7. ve 8/14. maddelerinin birlikte uygulanmasıyla davacının meslekten çıkarma cezası ile cezalandırıldığı, bu işlemin iptali istemiyle temyizen bakılan davanın açıldığı anlaşılmaktadır.

Öte yandan, davacı hakkında resmi belgede sahtecilik ve hırsızlığa konu olduğunu bilerek eşyayı kabul etme suçlarından dolayı yapılan adli yargılama sonucu Düzce 1. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 1.10.2013 tarih ve E:2013/222, K:2013/300 Sayılı kararıyla resmi belgede sahtecilik suçunun unsurları oluşmadığı gerekçesiyle beraat kararı verildiği, hırsızlığa konu olduğunu bilerek eşyayı kabul etme suçunun sübuta erdiği sonucuna varıldığı, ancak şartları oluştuğundan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiği, denetim süresi içinde yeni bir suça karıştığından bahisle hükmün açıklandığı ve davacı hakkında 5 ay hapis cezası ve 1000 TL adli para cezasına hükmedildiği ve bu kararın temyiz edilmeden kesinleştiği görülmektedir.

Disiplin cezaları, kamu hizmetinin gereği gibi yürütülebilmesi bakımından kamu görevlilerinin mevzuat uyarınca yerine getirmek zorunda oldukları ödev ve sorumlulukları ifa etmemeleri veya mevzuatta yasaklanan fiillerde bulunmaları durumunda uygulanan yaptırımlar olup, memurların özlük hakları üzerinde doğrudan ve önemli sonuçlar doğurmaları sebebiyle sübjektif ve bireysel etkileri bulunduğu gibi, kamu görevinin gereği gibi sürdürülmesi ve kamu düzeninin sağlanması bakımından objektif ve kamusal öneme sahiptirler.

Bu bakımdan disiplin soruşturmalarının yapılmasında izlenecek yöntem, ceza verilecek fiiller ve ceza vermeye yetkili makam ve kurullar mevzuatla belirlenmekte, doktrin ve yargısal içtihatlarla da konu ile ilgili disiplin hukuku ilkeleri oluşturulmaktadır.

Disiplin suçu teşkil eden fiillerle ilgili olarak soruşturma yapılması zorunlu olduğu gibi, soruşturmanın belirli usuller çerçevesinde yapılması da isnada maruz kalanların hukuki güvencesidir. Bu itibarla, disiplin cezası vermeye yetkili mercilerce kamu görevlilerinin disiplin suçu sayılacak eylemlerinin işlenildiğinin öğrenilmesi halinde, bir muhakkik tayin edilerek disiplin soruşturması açılması, muhakkik tarafından soruşturulanın lehine ve aleyhine olan tüm bilgi ve belgeler toplanmak ve bilgi sahibi olanların ifadeleri ile ilgilinin ne ile suçlandığı açıkça belirtilerek savunması alınmak suretiyle yasal süresi içerisinde soruşturmanın tamamlanması, yürütülen soruşturma sonucunda, adli, idari ve disiplin yönünden soruşturulan hakkında muhakkikin kanaat ve teklifinin de yer aldığı soruşturma raporunun hazırlanarak raporun disiplin cezası vermeye yetkili amire veya kurula sunulması üzerine yetkili amir ve kurullarca soruşturma dosyasının incelenerek karar verilmesi hukuki güvenlik ilkesinin de gereğidir.

Yukarıda belirtilen ilkelerin gereği olarak soruşturma veya disiplin kurullarınca karar verme aşamasında isnat edilen fiilin aynı zamanda farklı bir madde kapsamına girdiğinin anlaşılması durumunda ise bu maddede belirtilen fiilin usulüne uygun soruşturma kapsamına dahil edilmesi veya yeni bir soruşturma olurunun alınması, yeni bir soruşturmacının atanması, davacının bu madde kapsamında ayrıca savunmasının alınması ve buna göre tahkikatın yürütülmesi gerekmektedir.

Olayda, yukarıda yer verilen disiplin ilkeleri doğrultusunda, kusurlu halin tespitinden sonra belli yasal süreler içerisinde ilgili memur hakkında disiplin soruşturması açıldığı, bağımsız bir muhakkik tayin edilerek yürütülen soruşturma ile davacının Emniyet Teşkilatı Disiplin Tüzüğü'nün 8/6. maddesine ilişkin savunmasının alındığı, bu madde hükmüne göre inceleme ve araştırma yapıldığı, İl Disiplin Kurulunca verilen 23.6.2010 tarih ve 2010/9 Sayılı kararla Emniyet Teşkilatı Disiplin Tüzüğü'nün 8/6. maddesi uyarınca davacının meslekten çıkarma cezasıyla cezalandırılmasının uygun bulunduğu; ancak Yüksek Disiplin Kurulunun 13.10.2010 tarih ve 2010/525 Sayılı kararıyla Emniyet Teşkilatı Disiplin Tüzüğü'nün 8/7. ve 8/14. maddelerinin birlikte uygulanmasıyla disiplin cezası verilmesine rağmen 8/14. maddesi kapsamında ek bir soruşturma yapılarak savunması alınmadan davacının meslekten çıkarma cezası ile cezalandırılmasına ilişkin dava konusu işlemin tesis edildiği görülmüştür.

Emniyet Teşkilatı Disiplin Tüzüğü'nün 8/6. maddesinde belirtilen ve İl Disiplin Kurulu kararma dayanak alınan "Hırsızlık, gasp, dolandırıcılık, irtikap, rüşvet, zimmet, ihtilas, ırza geçme, ırza tasaddi, sahtecilik, banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması, kalpazanlık, kasten adam öldürme veya bu suçları işlemeye teşebbüs etmek," fiili ile aynı Tüzüğün 8/7. ve 8/14. maddelerinde belirtilen ve Yüksek Disiplin Kurulunun kararma dayanak alınan "Yetkisini veya nüfusunu kendisine veya başkalarına çıkar sağlamak amacıyla veya kin veya dostluk nedeniyle kötüye kullanmak," ve "Görev sırasında yardım isteyen güvenlik görevlilerine haklı bir neden yokken yardımdan kaçınmak veya bildiği veya gördüğü bir suçun izlenmesi ve suçlunun yakalanması için gerekli girişimde bulunmamak," fillerinin, unsurları bakımından birbirinden farklı oldukları ve sübut bulup bulmadıklarına ilişkin incelemenin her biri için ayrı ayrı yapılması gerektiği açıktır.

Bu durumda, dava konusu edilen işlemde davacının işlediği kabul edilerek cezalandırılmasına dayanak alınan "Yetkisini veya nüfusunu kendisine veya başkalarına çıkar sağlamak amacıyla veya kin veya dostluk nedeniyle kötüye kullanmak" ve "Görev sırasında yardım isteyen güvenlik görevlilerine haklı bir neden yokken yardımdan kaçınmak veya bildiği veya gördüğü bir suçun izlenmesi ve suçlunun yakalanması için gerekli girişimde bulunmamak" eylemleri yönünden ayrıca bir soruşturma yapılmadığı anlaşılmakta olup, Yüksek Disiplin Kurulu aşamasında saptanan bu filler yönünden yeni bir soruşturma oluru alınarak davacı lehine ve aleyhine olan tüm deliller araştırılmadan, bu fiillere ilişkin savunması alınmadan tesis edilen işlemde hukuka uyarlık ve bu husus irdelenmeden verilen İdare Mahkemesi kararında hukuki isabet görülmemiştir.

SONUÇ : Açıklanan nedenlerle, davacının temyiz isteminin kabulüyle Sakarya 2. İdare Mahkemesi'nin 25.11.2013 tarih ve E:2011/265, K:2013/1133 Sayılı kararının; 2577 Sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun geçici 8. maddesi gereğince uygulanmasına devam edilen 3622 Sayılı Kanun ile değişik 49. maddesinin 1. fıkrasının ( b ) bendi uyarınca BOZULMASINA,